Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2011

Το κορμάκι ...

Θεσσαλονίκη 13 Ιανουαρίου 2000+10

Το κορμάκι...

Νομίζω πως έχω χωρέσει ολόκληρη κάτω απο την κόκκινη κουβέρτα με τις λευκές καρδούλες. Το τέλειο κάλυμμα για το κορμάκι. Είχα υποσχεθεί πως όταν θα έγραφα για το κορμάκι θα έφτιαχνα έναν κορμό σοκολάτας. Αλλά κάνω δίαιτα και δεν ήθελα να βουτήξω στη σοκολάτα. Στερούμαι εκούσια τη σοκολάτα, στερούμαι ακούσια το κορμάκι.
Είμαι ολόκληρη μέσα στην κουβερτα. Χαϊδεύω τις καρδούλες και θέλω να χαϊδέψω το κορμάκι. Μυρίζω το μαλακτικό και θέλω να μυρίσω το κορμάκι. Γυρίζω πλευρά και θέλω να ακουμπήσω το κορμάκι. Γλείφω μία καρδούλα και θέλω να γευτώ το κορμάκι. Τυλίγω στο λαιμό μου ένα κομμάτι απο το κόκκινο ύφασμα, κολιέ οι καρδούλες πάνω μου και εγώ θέλω το χέρι του κορμακίου να τυλιχτεί στο λαιμό μου.
Το κορμάκι για μένα είναι η τέλεια εκδίκηση του θεού για την άσχημη και ηλίθια άποψη μου για το σωστό βάρος μιας σχέσης. Τώρα όλο το βάρος αυτής της άποψης έπεσε μέσα μου και έφυγε από πάνω μου. Ακουμπάω τις καρδούλες και ακουμπάω αυτό που λείπει. Δεν έχω κατι να θυμάμαι. Ψέματα. Έχω ένα εισιτήριο, το σακουλάκι του καπνού, δύο δώρα και σκόρπιες εικόνες.
Το κορμάκι είχε μακριά μαλλιά. Κοιμόταν και τα πείραζα. Έβαζα το χέρι μου μέσα στα μαλλιά του και άλλαζε πλευρό, μου έσπρωχνε το χέρι. Τακτοποιούσε τα δικά μου μαλλιά και με έσφιγγε πάνω του.
Τη μία μύριζε Bulgari, την άλλη Kenzo. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω τις μυρωδιές πλεόν. Αλλά μυρίζει ωραία το κορμάκι. Έφευγε και μύριζα το μαξιλάρι του. Ωραία πρωινά, ωραίες μυρωδιές.
Το κορμάκι είναι απέραντο. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Μ'αρέσει το δέρμα του μετά το μπάνιο. Απαλό, υποδέχεται χάδια, σαν μωρό.Ακουμπάω όπου θέλω και όσο θέλω, ταξιδεύω τα χέρια μου πάνω του, κινήσεις που κρύβουν μια αφανέρωτη αγάπη, ανάγκη να αφήσουν σημάδια πάνω στο κορμάκι που θα τα αναζητήσει ξανά. Το κορμάκι απλώνεται, μαζεύεται. Στηρίζω το κεφάλι μου στο αριστερό μου χέρι. Κοιμάται και το κοιτάω. Δεν κάνω όνειρα. Δεν ελπίζω, φοβάμαι και δεν θέλω να είμαι ελεύθερη. Θέλω να έχω το κορμάκι γύρω μου, σαν χταπόδι γύρω απο αποσκευή.
Μου λείπει το κορμάκι, μου λείπει η ζάχαρη και θέλω σοκολάτα. Το κορμάκι δεν μιλάει και γαργαλιέται γύρω από τα χείλη. Ορκίζομαι πως δεν θα γράψω άλλο μελό, σπαραξιδιάρικο κείμενο. Και θα αφήσω το κορμάκι στην ησυχία του. Θα μείνω για ώρες κάτω από τις καρδούλες. Ο δικός μου ουρανός είναι κόκκινος για απόψε και έχει καρδούλες. Δεν θέλω να τις μετρήσω γιατί μόνο μία έχει σημασία. Η δική μου. Και δεν περιμένει το κορμάκι. Το κορμάκι είναι κάτω από κάποια άλλη καρδούλα. Φιλιά κορμάκι!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου