Όχι άλλο σίδερο..

Μέρα καθαριότητας, μέρα που δεν θέλω να σκεφτώ, μέρα που δεν θέλω να μιλήσω. Παίρνω τη σκούπα και αρχίζω. Ελπίζω πως θα γίνει μαγική και θα κάνω ταξίδια. Σκέφτομαι πως ειχα δικιο για το χθεσινό μου βλεμμα στον πιθανό-απίθανο εργοδοτη. Δεν πηρα τη δουλεια, δεν πηγα στο οινοποιείο.

Και αφού δεν μπορω να βαλω σε σειρα το μέλλον μου και τη ζωή μου αν μαζεψω κανενα βρακι μπας και δω μια ασπρη μερα. Θα βάλω σε σειρα το σπίτι μου.
Σκεφτομαι πως θα εκδικηθω τους συμμαθητες μου, πως θα κανω τη μερα μου καλυτερη. Οργώνω τη φάρμα μου. Μηπως να παω και στη Χαλκιδικη?Ποτε θα ερθει η ανοιξη να μαζεψω αμπελοφυλλα? Ποτε?

Και δεν εχω διαθεση να βγω. Με πηραν τηλεφωνο τα παιδια, αλλα τιποτα. Προτίμησα να μεινω και να τελειωσω τις δουλειες μου. "Την ωρα που σιδερωνε της ηρθε πως ημέρωνε στα γονατα λιοντάρι". Ενα τραγουδι για ενα σίδερο. Ισιωνω ραφες και σκεφτομαι πως αυτη τη βδομαδα δεν ηθελα να σκεφτομαι κανεναν. Ενωνω τα μπατζακια και σκεφτομαι πως εγω δεν εχω το αλλο μισο. Και ο ατμός να ανοιγει τους πορους.

Πριν απο λιγο εγινα μελος στην ομαδα "Πλατανια Δραμας 1922-2009".Ωραιες , ζωντανες φωτογραφιες για ενα τοσο νεκρο μέρος. Μάλλον ηρθε η ωρα να το επισκεφθω και να δω πως ειναι. Νομιζω πως μονο ο μπαμπας μου θα χαρει.

Για πεμπτη συνεχομενη μερα εφαγα ΠΑΤΑΤΕΣ. Και πουρε και τηγανητες. Νιωθω σαν σακι με τοσες που εχω μεσα μου.Περναω την καταθλιψη της πατατας και επισης πρεπει να θυμηθω να βρω συνταγες για τη νηστεια. Να αλλαξουμε λιγο τη ρουτινα μας. Τι λετε κι εσεις ?

Για αποψε θα κοιμηθω ηρεμα. Θα ονειρευτω πως ζω σε μια πολη χωρις σκουπιδια.

Δεν καπνισα.
Δεν βγηκα.
Δεν ηπια.
Δεν εκανα πονηρες σκεψεις.
Δεν εκανα καμια υπεραστικη κληση.
Δεν εφαγα κρεας.
Παραμενω ελευθερη.